~~~~~~~~~~~~~~~~
भिन्न भाषा भिन्न धर्म
भिन्न रंग भिन्न वेश
भिन्नतेच्या भिन्न रक्तात
भिनलेला भारत देश
~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~
प्रलोभने सभोवताली
गुंग होते मती
विवेक कधी ना ढासळे
हीच उराशी भिती
~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~
ठाऊक होतं मला एकदा
मौन आपलं सुटणार
जीर्ण अशा या रुक्ष वृक्षाला
पुन्हा पालवी फुटणार
~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~
मोठेपणाचं आमिष दाखवून
हळूच लहानपण नेतो
खांद्यावरचं ओझं काढून
मग म्हातारपण देऊन जातो
~~~~~~~~~~~~~~~~
2 comments:
खूप म्हणजे खूपच छान..नुसत्या शब्दांशी खेळ नसून एक विचारही आहे प्रत्येक चारोळीत.
:) धन्यवाद..झंप्या!
Post a Comment