Friday, November 30, 2012

थेंबांचं जगणं

थेंबच ठरवत असतात पावसाची दिशा
मेघातून झेपावतात भरून ओली नशा

कुणी जाऊन फुलाला बिलगतं
कुणी त्याच्या मधात जाऊन मिसळतं
तिथे न्याहारी करणारं फुलपाखरू
मग क्षणार्धात वर उसळतं

कुणी पानांना ओलंचिंब भिजवतं
कुणाला फक्त चिखल करायचा असतो
सृष्टीचा असा पोरकटपणा
मग अगदी थेंबा-थेंबातून दिसतो

कुणी पानावरचा दवबिंदू होतं
कुणी रस्त्यावर सडा घालतं
आयुष्यात काहीही केलं
तरी त्या वेड्यांना चालतं

कुणी शांत तळ्याला घाबरवतं
कुणाला नदीत पडून वाहायचं असतं
"आभाळातून दिसते तशीच आहे का पृथ्वी?"
हे स्वत: सैर करून पहायचं असतं

कुणी पिलांच्या चोचीत जातं
कुणाला पिकांच्या मुळात राहायचं असतं
पृथ्वीचे पांग फेडाया
त्यांना परोपकारी व्हायचं असतं

पुन्हा मेघ भरू लागतात,
नवी सर येणार असते
उत्साहाच्या नव्या लक्षकणांना
ती पुन्हा जन्म देणार असते..

2 comments:

अदिती चिक्षे said...

too good :) keep writing !!

अदिती चिक्षे said...
This comment has been removed by the author.