निळ्याशार समुद्रात मनमुराद डुंबावं,
सहस्त्रश्मीची ऊबदार किरणं अलगद अंगावर घ्यावीत,
मनसोक्त शंख शिंपले वेचता वेचता,
एखाद्या पेटीत अचानक मोती सापडणं...
असं असावं जगणं!
बागेत एकटच बसावं निवांत स्वप्न रंगवत,
एखादं फुलपाखरू अलगद हातावर येऊन बसावं,
नकळत मूठ मिटताना आपलं तिकडे लक्ष जावं,
त्याच क्षणी फुलपाखराचं आपल्याकडे बघून विश्वासाने हसणं…
असं असावं जगणं!
दऱ्याखोऱ्यात, निसर्गाच्या सान्निध्यात मन रमवायला जावे,
तिथे अचानक काही मोर फिरताना दिसावे,
पावसालाही अचानक अवसान यावे,
त्या फुललेल्या पिसाऱ्याच्या सौंदर्याने डोळ्याचं फिटलेलं पारणं...
असं असावं जगणं!
चांदण्यारात्री तिच्याबरोबर आकाशातले कोटीकण बघत बसावे,
तिचा हात हातात धरून आयुष्यावर बोलत राहावे,
दोघांनी भावी जीवनाची स्वप्ने रंगवतानाच
एखाद्या उल्केचं निखळून पडणं...
असं असावं जगणं!
आपल्या माणसांवर जीवापाड प्रेम करणं,
कोणाचाचं वियोग सहन होणार नाही असं जाणवणं,
सर्वात आधी मला वर घे असं देवाला विनवणं,
आणि यमराजाने लगेच हसून मान डोलावणं...
असं असावं जगणं!
7 comments:
arey far gode kavita ahe.. :)
hey...kavita chaan ahe..avadli..:)
mast...... jagnyakade pahnyacha drishtikon chan ahe....kasa asav te thik ahe bt in practice kai ahe te pan lihi....
so waitng for next poem on reality.... ;)
[i] एखादं फुलपाखरू अलगद हातावर येऊन बसावं ... [/i]
"वनवास" नावाच्या एका नितांत सुंदर पुस्तकाचं मुखपृष्ठ बघितलयंस?
this poem made my day, and made me feel more homesick...
mast aahe re...I liked it..aevdha diwas net access nhavta so could not read it when u had scrapped about it..
arey majha aju bajula khup kavi ahet.. ase lakshat ale ahe...kavisammelan thevuya dec madhe minneapolis la :D
Kalpana surekh aahet khupach ..... lai bhaari ... khup aawadla :)
Post a Comment